ঘৰলৈ মনত পৰে

ঘৰলৈ মনত পৰে!
ন’ বিলাসী ছ’ফা
অত্যাধুনিক কোমল বিছনাতো
বিচাৰি নাপাওঁ মোক
আইৰ মাতৰ এধানি সুখ

আনুষ্ঠিকতাৰ জীৱন
স্ৰজিত সুখ
অহাই আহিছে
যোৱাই গৈছে
নাজানে কাৰ কিমান দুখ
হাহাকাৰি মনে গোপনে কান্দে
ঘৰলৈ মনত পৰে

চৌপাশে সপোনৰ ঘৰ
অঘোষিত প্ৰতিযোগিতা
হ’ৰা
জিকা
স্বাৰ্থক সপোনেও দিব নোৱাৰে
সম্প্ৰিতিৰ সেই সুখ
মৰমৰ ঘৰখনৰ মুখ

নপোৱাৰো বেদনা দুখৰ
পাইও হেৰুৱা অসহ্যকৰ
পোৱাৰ বেদনা বিৰক্তিকৰ
তেন্তে জীৱনৰ সুখ ক'ত?
অবুজ মনে অকলে ভাৱে
ঘৰলৈ মনত পৰে

সুখ বিচাৰি স্বনিৰ্বাসনত
দুখক বুজি পালোঁ
বিনিময়ৰ ঘৰতো সম্পৰ্ক পাতিলোঁ
আপোন হ’লো
একেলগে খালো
এটুপি ৰাগীৰো জীৱন ক্ষন্তেকিয়া
আপোন ঘৰৰ কথাই সূকীয়া

খালী হাততহে টকা সৰ্ব্বোস্ব
ভৰা জেপত ই মাথো জীৱনৰ অংশ
বুজি উঠিলো
নাখাকিলেও দুখী
থাকিলেও অসুখী
যান্ত্ৰিক জীৱনে মাথো এতিয়া প্ৰশান্তি বিচাৰে
ঘৰলৈ মনত পৰে!
 

....ණ যজ্ঞেশ্বৰ নাথ